Herstjórnarlist Alexanders.

Alexander mikil var mikill hershöfðingi og lagði undir sig hálfan heiminn. Margir hafa dáðst að hans sigrum og herstjórnarlist.  Ævi þessa manns var sigurganga en endir hennar sorglegur.

Í bók um Gunnar Thoroddsen er sagt frá helstu þáttum herstjórnalistar Alexanders:

1.     Frábær nákvæmni, vandvirkni, ítarleiki í undirbúningi og könnun,

2.     Meistaraleg nýting þeirra möguleika er landslagið veitti,

3.     Leifturhraði í hreyfingum og ferðum svo öllum kom á óvart,

4.     Ógnarkraftur þegar árás var gerð,

5.     Skapa, skelk og skelfingu, samanber ýmis dæmi um eyðileggingu borga sem Alexander hertók.

Í umræddri bók skildi maður það svo að Gunnar hefði notað þessa tækni í sinni pólitík.

Sagt er að allt sé leyfilegt í ástum og pólitík.  Ég læt öðrum það eftir að ákveða hvort þessar aðferðir Alexanders passa þeim í ástum og pólitík. Minni hinsvegar á list rökræðunnar og vona að menn sleppi frekar vígaferlum og drápum.           

Auglýsingar blessun eða böl.

 

Auglýsingariðnaður er blómlegur iðnaður.  Góð auglýsing getur verið gulls ígildi.

Við eigum frábært fólk í þessari grein, en gæti það verið rétt hjá mér, að það verði sífellt erfiðara að  " ná í gegn "  í þessum business.  Ég á þá ekki við að auglýsingar skorti, heldur að kúnninn sé minna móttækilegur en áður. Fólki finnist raunverulega að það þurfi að verja sig. Að þetta sé eins og í stríði, auglýsendur sækja fram kúnninn verst. Tökum nokkur dæmi um framsókn auglýsenda:

• Fríblöð ryðja sér til rúms,
• Beinar auglýsingar, öðru nafni ruslpóstur,
• Auglýsingar á öllum flötum er sjást, húsum strætóum, leikföngum,
• Sala í gegnum síma,
• Netheimar, leikvöllur framtíðarinnar.

Hvað þá um varnir kúnnans:

• Gulir miðar, ruslpóstur afþakkaður. Fríblöð afþökkuð. Hvað er svo ruslpóstur og hvað ekki, aumingja fólkið sem á að bera þetta út,
• Hægt er að nota síur í netheimum til að minnka ruslpóst,
• Hægt er að merkja símann sinn með X.

Þessi upptalning leiðir hugann að því, að beinu varnirnar eru færri, og veikari.

Nú eru jólin liðin, með öllu sínu auglýsingaflóði.  Þá tekur við heimsmeistarakeppnin í handbolta eða keppnisvellir almennt. Keppnisvellir eru þannig að ekki sér  í gólfið fyrir auglýsingum og okkar frábæru íþróttamenn eru eins og jólatré í öllum regnbogans litum. Í líkamsræktinni um daginn sá ég unga og fallega stúlku og á rassinum á henni stóð með stóru letri " skyr.is "  Hún er keppniskona í íþróttum.

Fyrir auglýsandann og auglýsingaiðnaðinn ætti það að vera umhugsunarefni, ef kúnnanum finnst að hann þurfi að verja sig með öllum ráðum og maður getur varla horft lengur á fallegar stúlkur.

 

Auðlindir í dag og á morgun

Landrými:

Takmarkað landrými er eitthvað sem við á Íslandi þekkjum ekki, hvort sem er til bygginga eða ræktunar.  Í Þýskalandi er staðan sú, að þar verður ekki meira land tekið undir byggingar, ef á að byggja verður að rífa eitthvað annað niður.

Í dag fer fram skipuleg leit að landi til ræktunar. Kínverjar hafa tryggt sér mikið land í Afríku sem ræktarland. Ræktarland víða í heiminum er „ ónýtt „ vegna ofnotkunar kemískra efna, sama á við um grunnvatn á þessum svæðum.  Fjármagnseigendur sjá mikla möguleika í fjárfestingu í landi til matvælaframleiðslu.  Landrými er því auðlind.

Fegurð landsins:

Við höfum lengi litið á landið okkar, sem fallegt land, það sé hinsvegar hrjóstrugt og víða illa fallið til  ræktunar.  Vissulega er margt til í þessu og nægir að minna á að 60% landsins er öræfi með tilheyrandi gróðurleysi.

Hver hefði trúað því að öræfin væru auðlind.  Ferðamenn heimsækja okkur til að upplifa ósnerta náttúru.

Þannig er komið víða í Evrópu að þar er lítið eftir af ósnertu landi, maðurinn hefur umturnað þar hverjum bletti. Mannmergð er slík í vissum svæðum, að það er nær útilokað að vera „ einn „ 

Hreint rennandi vatn:

Styrjaldir eru háðar um vatn, þessa lífsgjöf mannkynsins. Hlýnun jarðar er að gerbreyta vatnsbúskap heimsins.  Maðurinn hefur hagað búsetu sinni m.a. með tilliti til aðgangs að vatni. Hlýnunin  hefur sett á stað atburðarrás, sem raskar öllu fyrra jafnvægi og forsendum. Fréttir af gífurlegum flóðum og svo þurrkum segir sína sögu.  Með þessu áframhaldi verður mest vatn á Grænlandi, stórfljót ( virkjanir ) þegar jökullinn bráðnar. Vatn er og verður auðlind.

Svona má halda áfram að telja.  Spurningin í þessu öllu fyrir okkur og börnin okkar, hvar stendur Ísland?  Svarið er vel, ef við sjáum möguleikana á hverjum tíma og allar auðlindirnar sem við eigum.

 

 

Hressileg ganga allra meina bót.

Okkur var um daginn gefin bókin, 25 gönguleiðir um höfuðbogasvæðið eftir Reyni Ingibergsson.

Eins og nafn bókarinnar segir er þetta 25 lýsingar á gönguleiðum. Kort af leiðinni, myndir af svæðinu og ýmsar upplýsingar, t.d. um áætlaða lengd göngunnar.  Mæli eindregið með þessari bók fyrir útivistarfólk.

Bylting hefur orðið á höfuðborgarsvæðinu er varðar göngu og hjólreiðastíga. Auk göngufólks eru hlauparar einnig á ferð á þessum leiðum.

Á góðum degi eru vinsælar gönguleiðir, eins fjölfarnar og Laugavegurinn. Yfirleitt eru bekkir á leiðunum og á betri stöðum vatnspóstar.

Þú kynnist fyrst borginni eða bænum þínum þegar þú ferð að ganga, hlaupa eða hjóla um svæðið. Það er svo margt dásamlegt sem fyrir mann kemur á þessum ferðum:

• Gróðurilmurinn, sérstaklega á vorin,
• Manna og dýralíf,
• Matarlykt, ef þú er á ferð á þeim tíma, getur þú fundið það á lyktinni hvað er í matinn.

Þeir sem stunda útivist að staðaldri vita að veður skiptir ekki máli. Aðeins spurning um að klæða sig rétt.  Í dag er fáanlegur stórkostlegur búnaður, þannig að þú ert eins og inni í húsi.  Hvað er líka frísklegra en að fá á sig dálítið rok og rigningu, alvöru menn láta það tefja för.

Í bókinni góðu um gönguleiðir er leið  nr.19,  " ofan Árbæjarstíflu ". Uppáhaldsleið konunnar og sú leið sem við förum oftast.  Ég er að tuða um að fara aðrar leiðir og nýta bókina, en leið 19 verður mjög oft fyrir valinu.

Þessi hringur í Elliðaárdalnum er þannig að maður laðast að þessu svæði og reyndar dalnum öllum. Gróður er í dag ótrúlega mikill í dalnum og áin niðar við hliðina á manni.

Nafnið á dalnum er komið frá skipi landnámsmannsins Ketilbjarnar, en skip hans hét Elliði.  Í ánni ofan Árbæjarstíflu er hólmi í ánni kallaður Blásteinshólmi. Á sumrin grasi vaxinn og fyrr á tímum beittu bændur fé sínu í hólmann.

Í Elliðaánum er góð laxveiði og á sumrin þenja veiðimenn sig á bökkunum.  1917 veiddi Ólafur Thors 34 laxa á einum degi. 

Fagur er fiskur í sjó...

Fyrir þá sem fylgjast með sjávarútvegsmálum eru tveir skólar sem takast á í fiskifræðinni:

• 1. Skóli Hafró, stofnstærðarmælingar og að byggja upp hrygningarstofninn, fleiri kindur á fjalli, fleiri lömb,
• 2. Hinn skólinn, líffræði, vistfræði, fæðuframboð í hafinu stjórnar stofnstærðinni, ef kindurnar á fjalli hafa ekkert að éta er eins gott að slátra þeim strax.

Það er skóli númer 1 sem er stefnan.  Stefna sem að því séð verður nýtur víðtæks stuðnings í sjávarútveginum, og vísindasamfélaginu, alla vega ráðandi hluta þess. Fylgjendur þessarar stefnu hafa nú eftir langa bið fengið, jákvæðar fréttir um styrkingu þorsksstofnsins. 

Hagrænn mismunur þessara tveggja leið er gífurlegur.  Ef forsvarsmenn leiðar 2 hafa rétt fyrir sér, er ár hvert miklum verðmætu kastaða á glæ.

Ljóst er að ráðamenn vilja ekki taka áhættu á leið 2, að finna það út hvort þessi leið virkar eða ekki.  Ástæðan er augljós:

• Það væri að ganga gegn vísindalegri þekkingu, leiðandi stofnunar á Íslandi á þessu sviði,
• Ef tilraunin mistækist, gæti tekið 10-20 ár að byggja stofninn upp aftur, algert hrun gæti verið mögulegt,
• Pólitísk áhætt væri mikil, meiri líkur á því að vera skúrkur en hetja og hvers vegna taka þá áhættu.

Það er hinsvegar jafn ljóst að þeir hagsmunir sem hér eru í húfi kalla á „ bestu" svör :

• Uppbygging þorskstofnsins er saga mikilla vonbrigða. Nýjustu fréttir eru hinsvegar jákvæðar,
• Sögulegar staðreyndir benda til þess að okkar „ bestu vísindi „ séu mögulega ekki óskeikul,
• Sjómenn eru sannfærðir um að meira er af fiski í sjónum, en vísindamenn telja. Eitthvað sé bogið við kerfið og mælingarnar,
• Sannfærandi rök og andstaða við ríkjandi sjónarmið, vera ekki auðveldlega sniðgengin,

Hvaða leið er þá fær?  Auðveldast leiðin er að gera ekkert. Þetta er tæknilegt          ( vísindalegt ) deilumál.  Við höfum margoft rætt þetta og ráðmenn verða að taka af skarið, við setjum traust okkar á Hafró !  Þetta er í stórum dráttum staðan í dag.

Mögulega finnst fólki í sjávarútvegi einnig brýnna að slá skjaldborg um núverandi fiskveiðistjórnunarkerfi, en að eyða púðri og mögulega peningum í þessi deilumál.

Hvaða leiðir og úrræði koma þá mögulega til greina:

• Fyrst verður að segja að vísindalegar deilur eru af hinu góða. Umræðan heldur öllum á tánum. Það er í gangi lifandi umræða og stór hópur tekur þátt í henni með einum og öðrum hætti,
• Byggjum upp kerfi endurskoðunar á vinnu Hafró. ( second opinion ) Fáum aðra sérfræðinga, innlenda eða erlenda til að vinna þetta álit. Ekki alveg ný leið eða ný umræða. Það sem gert hefur verið hefur ef eitthvað stutt Hafró. Gagnrýni á það sem gert hefur verið byggir á rökum eins og að í þessum bransa séu klíkur, þar sem menn styðji hver annan - þöggun.
• Látum „ alla þessa vísindamenn „ sem deila takast á um málið, þeir verða að klára þessa umræðu. Þetta hefur verið reynt nokkrum sinnum, niðurstaðan stál í stál.

Niðurstaða þessara hugleiðinga er sú, að á með ráðmenn í íslenskum sjávarútvegi eru sáttir við núverandi vinnubrögð breytist ekkert. Þetta verður árvisst tuð,  m.a. vegna þess að engin „ öruggari „ leið er sjáanleg.  Alvöru, second opinion, eða ný leið verðu nefnilega aldrei til nema vilji og peningar séu til að skoða hana í alvöru. Það má samt ekki gleymast að hér eru miklir peningar og hagsmunir í húfi.

Sá á kvölina sem á völina

  

Ef allt sem þú þarft að kaupa er til í 60 útgáfum, 48.750 vörur í búðinni 5 sinnum fleiri en 1975.  Þetta er staðan í mörgum erlendum stórmörkuðum.  Breska Tesco hefur á lager 91 tegund að sjampói, 93 tegundir af tannkremi og 115 af hreinsivökva.

Í þeirri stöðu sakna menn kaupfélagsins, því einhver góður maður sagði, ef það fæst ekki í kaupfélaginu, þarftu það ekki !

Auðvitað er gott að hafa úrval en lífið er að verða dálítið flókið:

• Það eru venjulega vörur,
• Lífrænar vörur,
• Endurnýjanlegar vörur,
• Sykurskertar vörur,
• Í öllum þessum flokkum er svo innihaldslýsing í leturstærð sem hæfir efni og pakkanum. Sjóndaprir sjá brotabrot af því sem þarna stendur,
• Innihaldslýsingin, sýnir svo efni í vörunni og hitaeininga. Ef maður væri nú bara efnafræðingur.
• Framleiðendur verða að tilgreina öll efni í vörunni, og leiðbeiningar um meðferð annars eiga þeir á hættu að verið lögsóttir.

Sumir glansa í gegnum frumskóg vöruhúsanna, lesa á alla miða og kunna þetta allt saman.  Aðrir velja alltaf sömu vöruna, þeir þekkja hana, engin ævintýri.  Varkárir sjóndaprir neytendur hafa með sér stækkunargler til vonar og vara.

Tökum tvö dæmi af handahófi um vöruúrval í breskri búð:

Kartöfluflögur: 

Í gamla daga voru 3 bragðtegundir  (ready salted, cheese and onion, or salt and vinegar )  Í dag eru þetta   (Thai sweet chilli, balsamic vinegar and caramelised onion, Oriental red curry, lime and coriander chutney, vintage cheddar and onion chutney, buffalo mozzarella and herbs, chicken tikka masala )

Ef þú vilt fara í sérútgáfur þá bjóðast. (jalapeño pepper, roast ox, horseradish and sour cream, Ludlow sausage with wholegrain mustard. Crisps these days can be crinkle-cut, thick-cut, ridge-cut, square-cut, hand-fried, reduced fat, sold in six-packs, grab bags, party size or family packs.)

Kaffi:

Í gamla dag var þetta einfalt, Braga - kaffi og Kaaber.

Nú er hægt að fá  „ Latte „. ( tall, short, skinny, decaf, flavoured, iced, spiced or frappé. )  

Að ekki sé talað um allar kaffitegundir.

Ekki er nokkur vafi á að þetta úrval hefur bætt lífsgæði margra.  Allt þetta úrval, er líka sýnishorn af nýsköpun og hugmyndaauðgi.  Markaðir dagsins í dag byggja á frjálsu vali, samkeppni.  Það má ætla að einhver kaupi allar þessar vörur annars væru þær tæplega framleiddar.

Þó leynist í huga manns spurningin um, hvort allt þetta úrval, sé að hinu góða. Það er mikill iðnaður að baka þessa sem kostar sitt og einhver verður á endanum að borga fyrir þetta.  Hver skildi það nú vera - neytandinn.

 

Hvað get ég gert !

Já hvað get ég gert til að létta undir og vinna okkar þjóð út úr vandanum.  Þessi spurning ætti að hljóma innra með okkur á hverjum degi. 

Þú getur gert mikið:

• Þú getur verið jákvæður. Jákvæðni er feiknarlega sterkt afl. Jákvæðni skapar meiri jákvæðni í sjálfum þér og öllu þínu umhverfi. Jákvæðni er smitandi og dregur aðra áfram. Virkni jákvæðninnar í heiminum er hið stóra leyndarmál.
• Þú getur fyrst og fremst haft áhrif á þitt umhverfi, fjölskyldu, vinnufélag, umhverfið. Ef þú hugsar um það hvað þú „ snertir „ marga á einni vikur, þá kemst þú að raun um hvað áhrif þín eru mikil. Ég tala nú ekki um ef þú ert í áhrifastöðu, kennari, fjölmiðlamaður eða hvaðeina,
• Keðjuverkandi áhrif hóps sem flytur með sér, jákvæðni, von og traust er ótrúlegt. Viljum við ekki öll vera samvistum við svona fólk og þekkjum við ekki svona fólk

Stjórnvöld, sem alltaf er verið að biðla til, hvað er það.  Fjármálaráðherra, hversu duglegur sem hann nú er, er aðeins einn maður. Hann veit manna best að hann fær litlu áorkað, nema hann hafi áhrif á aðra.  Völd ráðamanna dagsins  í dag, eru nefnilega óbein og oft minni enn aðrir halda.

Stjórnendur, uppalendur skynsamt fólk veit að það er ekki hægt, nema þá með valdi, að fá einhver til að gera eitthvað nema sá hinn sami vilji það sjálfur. Til að laða fram þennan vilja er jákvæðni og umhyggja meðulin sem virka.

Smitum frá okkur jákvæðni, sá sem liggur í sorg og sú, hjálpar engum. Veltu því fyrir okkur, að ef allir virkja sinn hring með þessum hætti, er árangurinn ógnarkraftur.

Það er ágætt að berja bumbur, mótmæla, einhver stjórnvöld eiga að leysa vandann. Þessir aðilar eiga vissulega að standa sig, en ég er sannfærður um að það er fólkið í landinu, sem mun á endanum, ríða baggamun.  Fyrir utan það, er það mín lífsskoðun að framtak einstaklingsins sé sá drifkraftur flytji fjöll og byggi brýr.

Hinn alþjóðlegi fjárfestir

Mitt í öllu krepputali hefur mér fundist það mjög áhugavert að ræða við erlenda viðskiptafélaga og heyra hvernig þeir sjá stöðu Íslands. Þeir segja:

• Ísland er vestrænt menningar ríki. Landið er í NATO, hér ríkir öryggi og þróað réttarfar,
• Ísland verður eftir 3-4 ár komið út úr núverandi erfiðleikum. Það er í sjálfu sér ekkert vandamál að fjárfesta á Íslandi. Þeirra áherslur á það í hverju á að fjárfesta eru mjög athyglisverðar og ekki munu allir spekingar vera ánægðir með þá sýn,
• Íslenskt vinnuafl er í dag áhugavert, en kann að verða fljótt aftur dýrt,
• Þannig hefur fjármagnið ( erlendir fjárfestar ) þegar greint stöðuna hér á landi.

Almennt má segja um fjárfesta:

• Allir sem eiga peninga eru varkárari en áður, cash is king,
• Mat á verðmæti fyrirtækja og hugmynda er gerbreytt. Engar 2007 hugmyndir. Mjög slæmar fréttir fyrir bankana, sem ætla sér að eignast og stjórna hluta fyrirtækja landsins. Halda fast í þá von að fá til baka tapaðar kröfur sínar, með því að stjórna og ráða og selja seinna.
• Fjárfestirinn er mjög alþjóðlegur í hugsun. Hann vinnur þar sem „ best „ er að vinna. Hann er ekki að leysa atvinnumál á einhverju svæði, „ nema honum sé borgað fyrir það"
• Fjárfestirinn er stöðugt að leita að tækifærum sem gefa honum sérstöðu,
• Baráttan um hráefni heimsins, er hér augljósast dæmið.

Þegar rætt er um efnahagsvanda þjóðanna eru lausnirnar mjög líkar

• Hvetja erlenda fjárfesta til að fjárfesta í landi sínu,
• Framleiðsla nýrra fyrirtækja á að vera til útflutnings. Hvert þessar vörur eiga að fara, er áhugaverð spurning. Til að þetta módel gangi upp þarf alþjóðleg eftirspurn og kaupmáttur að aukast,

Á Íslandi er umræðan á svipuðum nótum, sem er ekki nógu gott. Eigum að vera öðruvísi - sérstök.  Við þurfum hinsvegar einnig að hugsa um að:

• Sá sparnaður sem er í landinu og er talsverður, þarf að finna sér leið í fjárfestingar hér heima. Við eigum sem sé að vinna með okkar peninga og örva sparnað, að því marki sem við getum
• Vinnum með sérstöðu okkar í alþjóðlegu samhengi. Á hverjum degi eru að koma upp svið þar sem við höfum sérstöðu og sóknarfæri,
• Fylgjumst vel með baráttunni um auðlindir heimsins, sem af augljósum ástæðum fer fram í kyrrþey.

 

Lífsgæði

Var að koma úr göngutúr með konunni um Elliðaárdal. Tilgangurinn að fá ferskt loft í lungun og labba af sér nokkrar kaloríur, eftir „ sukk „ jóla og áramót.  Það voru margir á ferðinni á stígnum, heilu fjölskyldurnar, væntanlega í sömu erindagjörðum. Tveir svanir syntu tignarlega í stíflulóninu með  tvo unga sína. 

Hafði áður enn ég fór hlustað á forsetann. Frábært ávarp og Ólafur verður landsföðurlegri með hverju árinu sem líður. Hann gladdist yfir að fá í hús á Bessastöðum, skrifpúlt Sveinbjörns Egilssonar þess merka manns.  Einhvern vegin datt mér í hug að Kínverjar, nefna árin nöfnum, ár ljónsins, kattarins osfv.  Þetta myndmál Kínverjanna hefur sínar jákvæðu hliðar í staða þurra talna.  

Sá fyrir mér að ef þetta væri yfirfært á Ísland þá væri árið 2011 ár skrifpúltsins, árið 2008 var sannarlega ár hrunsins. Það má svo bæta við þetta eftir því sem hugmyndaflug leyfir.

Gönguferðir skapa með manni vellíðan og upp í hugann kemur orðið lífsgæði. Lífsgæði, er  saman sett úr ótal hlutum, eins og ég skil þetta orð. Það er mikil skerðing á lífsgæðum ef maður er alltaf veikur, alltaf þreyttur, alltaf sárfættur, alltaf blankur, alltaf útundan.  Forsetinn minnti okkur á það í ávarpi sínum hvað lífsgæði eru þrátt fyrir allt mikil í okkar góða landi.

Á áramótum meta margir stöðu sína, hluti þess mats er lífsgæði. Ég er sjálfur alveg viss um að árið 2011 verður mér og mínum gott ár og vonandi öllum öðrum.  Ég held þrátt fyrir allt að þó maður eigi ekki allt, þá séu margar einfaldar og kostnaðarlitlar aðferðir við að bæta lífs sitt. Það kostar ekki mikið að labba í Elliðaárdalnum en ég fullyrði að við það aukast lífsgæði mikið. Sá hluti lífsgæða sem felst í ást og umhyggju kostar ekki mikið, en margur vildi gefa milljónir fyrir að fá hana.  Hvað á að segja um eitt gott knús, þegar maður er eitthvað dán.

Bætt lífsgæði þurf því ekki að vera eitthvað stórkostlegt, nýr bíll eða nýtt hús, það er vel hægt að komast af með minna.

Áramót.

Ágætu vinir,

Bestu óskir um gleðilegt nýtt ár.  Ég er alveg sannfærður um að 2011 verður gott ár. Þakka innilega þeim mörgu sem hafa heimsótt síðuna mína.

Allir sem skrifa eitthvað geta látið sig dreyma um frægð og frama. Ekki væri nú ónýtt að fá Nóbelsverðlaunin. Já það er nú að setja markið nokkuð hátt. Ég fór því að hugsa, að í þessu óskaplega flóði ritaðs máls, blaða, bóka, að ég tali nú ekki um netið, eru þá ekki hugtök eins og gott og slæmt einhvern vegin hætt að þýða nokkuð. Fólk er blátt áfram bombarderað með texta á hverjum degi svo útyfir tekur, þjóðin er fórnarlamb ritræpu.

Þetta er nú dálítið þykkt smurt hjá mér og hofmóðugt. Ég verð hinsvegar að segja það eins og er að þegar mest á gengur t.d. fyrir jól þá finn ég til sterkrar þarfar að verja mig fyrir öllu því áreiti sem að manni er beint.

Hvað sem þessu líður þá verða allir að hafa markmið, annars veistu ekki hvert þú ert að fara og þig rekur fyrir vindi og straumi. Hvað markmið á ég svo sem að hafa fyrir mín fátæklegur skrif og hugleiðingar. Eftir mikil heilabrot komst ég að þeirri niðurstöðu að ef ég næði þeirri stöðu að einhver klippti út grein eða blogg eftir mig og hengdi hana á ísskápshurðina hjá sér, gæti ég dáið sæll og glaður.

Ég er nefnilega sannfærður um að ekki verður hærra komist, því í eldhúsinu og á ísskápshurðinni er lífið, hið raunverulega líf fólksins, en ekki montprika samkomur, sem gleymast fljótt. Þú er meðal bókmennta lífsins, það sem einhver klippir út af því að það hafði einhverja þýðingu fyrir hann, ásamt praktískum málum, Siggi til tannlæknis kl. 10.00, fara með föt í hreinsun, tala oftar við mömmu.