Átökin um heilsugæsluna.

Þessi átök geysa ekki aðeins á Íslandi, heldur víða, taka má dæmi frá Bretlandi. Ríkar nágranna- og vinaþjóðir okkar, eiga fullt í fangi með háleit markmið sín.Tæknilegar framfarir hafa verið stórstígar í heilsugæslu.  Menntun og kunnátta starfsmanna hefur aukist.  Allt kostar þetta meira en áður.  Á sama tíma lengist lífaldur og krafa fólks um þjónustu hefur margfaldast.Nútíma heilsugæsla kostar því í dag miklu meira en ríkið vill setja í verkefnið.  Þessi gjá breikkar ár frá ári.  Þessi staðreynd er því miður falin í afneitun og þrasi stjórnmálanna.Besta mögulega heilsugæsla er ekki í boði á Íslandi, hún kostar of mikið. Það sem við fáum er frekar það sem við höfum efni á, þá stundina.Þeir sem nota heilsugæsluna okkar, eru 95% sammála því, að hún sé frábær. Starfsemin er borin uppi af frábæru fólki, sem gerir kraftaverk á hverjum degi. Allir finna það hinsvegar á sér að þetta getur ekki gengið svona áfram.   Kerfið er keyrt áfram „ á hnefanum"  og það er ekki sjálfbært, það safnar skuldum í beinni og óbeinni merkingu.Umræðan um þetta kerfi er hinsvegar ákaflega viðkvæm.  Sérstaklega vegna getu og úrræðaleysis.  Endalausum tölum er kastað fram til að sanna, eða afsanna, eitthvað sem ekki er, ég leyfi mér að tala um þetta sem töluklám.Sé talað við fólkið á götunni, eru a.m.k. 95% sammála um að þeir vilji besta heilbrigðiskerfi sem völ er á.  Þetta sama fólk telur sig þegar hafa borgað fyrir þetta kerfi. Markmiðið er alveg skýrt.  Þegar ástvinir eiga í hlut, og þú þarft að nota kerfið verður þetta markmið enn skýrara.Það að fjármögnun heilbrigðiskerfisins er inni á fjárlögum, í félagsskap með öllu því bixi sem þar er, er í hæsta máta óheppilegt.  Hvers vegna?   Ef ég fer rétt með þjóðarviljann, eru heilbrigðismál ekki skiptimynt í hrossakaupum stjórnmálamanna.   Heilbrigðismál eru dauðans alvara.Núverandi kerfi riðar til falls.  Það er ekki sjálfbært og ekki samkeppnisfært. Markmiðin um sömu heilbrigðisþjónustu fyrir alla riðar til falls og er endanlega úr sögunni næsta sumar þegar ný tilskipan Evrópulanda tekur gildi.  Þá munu peningarnir endanlega ráða.Séu einhverjir sammála þessari dökku mynd, má spyrja hvað er til ráða.  Fyrsta skrefið er, að við viljum besta kerfið, og nægilegur hluti þjóðarinnar styðji það markmið.  Næsta skref er að í besta kerfið séu settir peningar sem duga, annars er markmiðið einskis virði, innihaldslaust blaður.  Þriðja skrefið er ný hugsun í fjárlagagerð og eftirliti almennings, markaðir tekjustofnar, sem hafi þá stöðu að við þeim er ekki hróflað.