Að hugsa um heilsuna.

Umæða um heilsu og hollustu, hefur aldrei verið meiri.  Mögulega hægt að segja að það að fylgjast með og vera ábyrgur, sé að verða full vinna.
Ég fékk fyrr á árinu illvíga sýkingu í nef með tilheyrandi nefrennsli og óþægindum. Margt kom til greina sem orsök, frjóofnæmi, vírusar og sitthvað.  Gekk í gegnum 3 kúra af bakteríudrepandi lyfjum, augndropum og spreyi.  Allt kom fyrir ekki, nefrennslið kom alltaf til baka.
Hitti í framhaldinu góðan sérfræðing sem sendi mig í ennisholumyndatöku. Þá kemur í ljóst óeðlileg blaðra, sem ekki átti að vera. Niðurstaðan var að stinga á hana og sjá hvort meinið lagaðist ekki í framhaldi.
Það voru nokkrir hlutir áhugaverðir við þessa reynslu.  Það kom fram á myndum að blaðran gat verið gömul, jafnvel  áratuga gömul.  Gat þannig verið skýring á langvarandi kverkaskít sem hafði bagað mig um árabil.  Mér varð á orði við lækninn að það væri þó aldrei svo að maður kæmist ekki í lag áður enn maður væri lagður í gröfina.
Næst á dagskrá hjá mér í viðhaldi og endurbótum er skoðun á blöðruhálskirtli og þarmaspeglun.  Félagi minn sem búið hefur í USA segir að þarlendir séu skipulega kallaðir í slíka speglun eftir fimmtugt.
Viðhald og endurbætur hafa kostað mig 30-40.000 krónur á liðnum mánuðum. Ég er sem sé góður viðskiptavinur lyfjaframleiðenda og heilsugæslunnar og sé fyrir mér almennt vaxandi viðhaldskostnað.   Þakka guði fyrir öll þessi úrræði og það góða fólk sem í þessu vinnur. 
Á biðstofum þar sem ég hef komið er allt fullt af fólki, það þurfa greinilega fleiri viðhald enn ég.  Val lesefnis á biðstofum, aldur þessa lesefni og smá hugarflug um hreinlæti áragamalla blaða, er efni í martröð og sérstaka pistla.