Sókn allra þjóða eftir hagvexti.

Á tuttugustu öld, 1901- 2000,  var hagvöxtur eða meðalvöxtur landsframleiðslu Íslands á raunvirði rétt tæp 4% á ári. Auðvitað sveiflaðist þetta milli ára, en að meðaltali góður árangur.
Á fyrsta áratug nýrrar aldar höfum við einnig séð miklar sveiflur, þannig var hagvöxtur 2004 og 2005,  7% hvort ár fyrir sig.  Of mikill hagvöxtur getur nefnilega valdið vandræðum í hagstjórn, verðbólgu, ef hann er umfram framleiðslugetu hagkerfisins, eða ekki er til staðar slaki í hagkerfinu.
Spá Seðlabankans um hagvöxt á þessu ári 2011 er 2,8%
Við útreikning þjóðar- eða landsframleiðslu eru mörg álitamál og niðurstaðan er ekki einhlítur mælikvarði á það hve vel efnahagslíf þjóðar eða lands gengur. Til dæmis ekki tekið tillit til vöru og þjónustu sem ekki er seld á markaði, tekjuskipting er ekki skoðuð og ekki er athugað hvort efnahagslífið leggur óhóflegar byrðar á umhverfið.
Hvað sem þessum vandkvæðum líður er stöðugt ákall um hagvöxt og ástæðan er:

• Hagvöxtur þýðir að kakan stækkar, það er meira til skipta,
• Hagvöxtur þýðir að með því að meira er til, er hægt að skipta stærri köku, en annars þarf að taka af einhverjum ef það á að láta annan fá,
• Hagvöxtur er draumur stjórnmálamanna, ef meira er til, er meira að gefa. Hagvöxtur hljómar vel í þeirra munni, hvar í heiminum sem þeir eru,
• Hagvöxtur er spurning um velmegun og er oft notaður sem velmegunarmælikvarði.

Margir málsmetandi hagfræðingar hafa bent á hvað þessi mælikvarði er brothættur og þurfi að taka margt fleira inn í myndina til að hann segi þá sögu sem látið er í veðri vaka.
Leiðtogar flestra þjóða tala um hagvöxt sem sitt megin markmið. Einatt fylgir með að þessi hagvöxtur verði að byggja á aukinni verðmætasköpun og útflutningi. Hvert eiga þessar vörur og þjónusta nákvæmlega að fara í núverandi samdrætti Vestursins?  Það þarf að finna kaupmátt einhversstaðar. Er mótorinn sem vantar mögulega í Asíu eða Kína?

Athugasemdir

[Sigurður Þorsteinsson, 28.11.2011 kl. 09:05]

Afar skýr útskýring. Það hættulega er þegar stjórnmálamenn stefna ekki að hagvexti, þá eru þeir að fara gegn fólkinu.