Þingkosningar í Póllandi.

Almennar þingkosningar fóru nýlega fram í Póllandi. Það þótti fréttnæmt að Donald Tusk forsætisráðherra er fyrsti forsætisráðherra í sögu Póllands til að vera lýðræðsilega endurkjörin en telja má víst að hann verði áfram forsætisráðherra í nýrri samsteypustjórn.
Það sem vakti athygli mína var kosningaþátttakan en hún var 47,7%.  Þátttakan í sömu kosningum 2007, var það hæsta sem hafði verið eða 53,9%.  Aðrar tölur um kosningaþátttöku í Póllandi frá 1960- 1995 tala um 51% meðaltal.
Til samaburðar er þátttaka í alþingiskosningum á Íslandi:

• 2009 85,1%
• 2007 83,6%

Þegar talað er um kosningaþátttöku er venjulega átt við þá sem kjósa, sem hlutfall af kjósendum á kjörskrá. Kosningaþátttaka hefur verið mikið rannsökuð. Mikil þátttaka þykir jákvæð, sýna áhuga og ánægju með ríkjandi þjóðskipulag.  Hér er þó ekki allt sem sýnist:

• Við þekkjum hugtakið rússnesk kosning. Þegar þátttaka er mögulega nálagt 100%
• Einræðisherrar sjá gjarnan til þess að kosningaþátttaka er góð,
• Þrátt fyrir lágt hlutfall kjósenda geta kosningar gefið góða mynd af vilja hlutaðeigandi þjóðar, ef skipting kjósenda er dreifð, t.d. eftir aldri og stétt,
• Margar þjóðir skylda kjósendur til að kjósa, að viðlögðum sektum, til að tryggja kosningaþátttöku.

Það eru margir pólverjar sem búa á Íslandi og fylgjast vel með sínu gamla heimalandi.  Gaman væri að heyra hvað þeir segja um slælega kosningaþátttöku og að fá skýringar þeirra.