Áratugur pappírstígrisdýranna.

Einkavæðing bankanna varða 2003/2004. Í framhaldinu, stækkuðu þeir og stækkuðu ár frá ári. Sama mátti einnig segja um hið alþjóðlega bankakerfi. Innan þessara stofnana var höndlað með pappíra, hlutabréf, skuldabréf, afleiður og hvað þetta nú allt hét.

Íslensku bankarnir tóku stöðu í gömlum og grónum fyrirtækjum. Þeim var oftar en ekki skipt upp í eignarhaldsfélög og rekstrarfélög. Eigið fé fyrirtækjanna var leyst upp, hét á þeim árum að, fría dautt fé.  Eftir stóðu skuldug fyrirtæki, enda byggði kerfið að auðveldum aðgangi fjármagns.  Fyrirtækin þurftu ekkert að eiga, þau nýtt sér eignir ( leigðu ).  Ekki ósvipað því sem gerst hafði í bílaeign landsmanna, enginn átti að eiga bíl, aðeins að nota hann og greiða af 100% bílaláni.
Áhersla og ofurtrú þessa tíma var á verslun með verðbréfapappíra. Hvert pappírstígrisdýrið af öðru varð til. Hraði varð töfraorð, enginn komst nógu hratt milli staða, pappíranir biðu.

Það sem verður mér tilefni þessara skrifa er, aðdáun mín á þeim sem geta rekið eitthvað, fyrirtæki eða stofnanir.  Rekstrarmenn eru allt öðruvísi fólk, en pappírsfólkið. Rekstur krefst mikillar ögunar, dugnaðar og hagsýni sem ekki er öllum gefin. Góður rekstarmaður er jafnvel smásmugulegur í, jákvæðustu merkingu þess orðs.
Þegar pappírsmennirnir höfðu keypt heiminn, hvernig höfðu þeir hugsað sér að reka öll þessi fyrirtæki sem þeir höfðu keypt.  Er svarið að þeir höfðu aldrei hugsað svo langt. Þeirra leikvöllur voru pappíranir og það rof sem varð milli eðlilegs rekstrar og uppblásins pappírsgróða, var meinsemdin. Er ekki tími rekstrarmanna komin og þeirra gilda sem þeir standa fyrir. Allavega umhugsunarefni og lærdómur.

Athugasemdir

[Sigurður Þorsteinsson, 23.8.2011 kl. 23:17]

Þetta er að mínu mati blogg ársins. Frábært. !

[Jón Atli Kristjánsson, 25.8.2011 kl. 08:02]

Takk fyrir það ágæti félagi.  Við erum væntanlega einir um áhuga okkar á þessu.  Fáar heimsóknir og gaman hefði verið að heyra eitthvað frá fræðasamfélaginu. Nei svo merkilegt er þetta ekki og enginn sýnilegur, sem borgar.