Mannlegar viðgerðir og sparsl.

Líkami okkar fer að hrörna eftir tvítugt. Mjög hægt í fyrstu, en hraðar síðar á ævinni, sérstaklega ef þú átt ekkert í heilsubankanum.

Upp úr fertugu hefur ýmislegt breyst. Viðgerða er þörf og viðhaldsiðnaðurinn tekur við þér. Mögulega ekkert alvarlegt, smá lagfæringar, strekkja hér, rétta hér og svo framvegis.

Þeir sem verða veikir fara á annað spor, einfaldlega inn á spítala, en viðgerðariðnaðurinn er úti í bæ, þar verður að borga það sem þetta kostar.

Viðgerðariðnaðurinn er skilgetið afkvæmi velmegunar, dýr skilvirkur, notar nýjustu tækni, þú kemur inn að morgni og ert farinn að kveldi. Þeir sem vinna  í þessu eru góðir fagmenn, þeir hafa ekki búið til þessa eftirspurn, hún kemur til þeirra, það eru aðrir sem kynda þessa elda. Heill her sem ákveður hvernig þú átt að líta út, hverju þú átt að klæðast og hvaðeina, ef þú passar ekki inn, ertu ekkert, nema púkó og halló.

Mér finnst það alveg dásamlegt, þegar fólk á öllum aldri sinnir líkama sínum, hreyfir sig, þjálfar og borðar hollan og góðan mat.  Tekur með afgerandi hætti ábyrgð á heilsu sinni. Í þessum efnum er ekki hægt að tala um annað en byltingu á mjög fáum árum. Æfingar og heilsurækt seinkar öldrun, styrkir og maður lítur betur út. Ekkert meðal eða lagfæringar virka betur, til góðs útlits og heilsu, en skipuleg heilsurækt.

Vitandi þetta er viðgerðariðnaðurinn einhvern veginn falskur og fláráður. Hann byggir á yfirspenntum kröfum og viðmiði, tilraunum til að snú klukkunni til baka, og þeirri staðreynd að við eldumst og eigum að vera sátt við sjálf okkur á öllum tímum.  Sú hugsun að við séum sett á eitthvað verkstæði, í ætt við
bílaviðgerðir, teigð og toguð í leit að eilífu æskuútliti, hjómar skelfilega í mín eyru.

Athugasemdir

[Sigurður Þorsteinsson, 21.8.2011 kl. 20:45]

Þeir sem hreyfa sig í 30  til 60 mín á dag geta haldið sér 10-15 árum yngri en þeir sem hreyfa sig ekki.  Þatta með viðgerðariðnaðinn þekki ég ekki, fnnst það mjög áhugavert. Þekki hins vegar marga sem hafa stundað viðhaldsiðnaðinn.