Erlend lán sveitarfélaganna.

Seðlabanki Íslands hefur í dag tekið að sér leiðandi hlutverk í stýringu erlendra skulda þjóðarinnar. Þetta er hluti af markmiðssetningu bankans vegna afnáms gjaldeyrishafta.  Þessi forysta bankans nær m.a. til :

• Uppkaupa á lánum ríkissjóðs í erlendri mynt,
• Innlausn krónulána að áætlaðri upphæð um 500 milljarðar.

Seðlabankinn er að reyna að stýra gjaldeyrissjóðum þjóðarinnar þannig  að sem best samrýmist efnahagslegum markmiðum þjóðarinnar.

Mikilvægt er að sveitarfélögin séu hluti af þessari stýringu.  Stóru sveitarfélögin eru öll með erlend lán, greiðslubyrði þessara lána, mun hafa mikil áhrif á stöðu þeirra til framtíðar litið.

Þessi lán átti mögulega aldrei að taka. Lántaka í erlendri mynt fyrir þann sem engar tekjur hefur í erlendri mynt, er áhætta sem engin á að taka. Sama átti við um heimilin í landinu, sem þó var m.a. ráðlagt að taka erlend lán.

Sveitarfélögin eru hvert um sig að semja við hina erlendu banka sem lánuðu þeim þetta fé.  Hafnarfjörður er dæmi um slíkt sveitarfélag.  Til að standa við greiðslur verður að kaupa gjaldeyri í banka, en sú leið liggur í dag um Seðlabankann.

Augljóst er að Seðlabankinn sem umbjóðandi ríkisins varðandi erlend lán á einnig að taka mál sveitafélaganna upp á sína arma.  Stóru sveitarfélögin eiga ekki hvert í sínu horni að brjóst í brákinn í þessum málum. Þau eiga að vinna saman, nota styrk sinn af samstöðu og fá Seðlabankann í lið með sér.

 

 

 

Athugasemdir

[Stefán Júlíusson (IP-tala skráð) 12.7.2011 kl. 22:23]

Hver er arðsemi þeirra sem kaupa þessi ríkisskuldabréf umfram þá sem ekki hafa möguleika á því, þ.e. innlendum aðilum?

[S i g u r ð u r S i g u r ð a r s o n, 12.7.2011 kl. 22:25]

Nauðsynlegt að leiðrétta það að þjóðin hefur engin efnahagsleg markmið. Hins vegar ku vera að ríkisstjórn og Seðlabanki hafi sett einhver markmið þó þau séu bæði óljós og loðin og framkvæmdin skrýtin. Ég geri t.d. ráð fyrir að mín efnahagslegu markmið séu ekki hin sömu og þín. Ég tók gengislán árið 2007 og hélt í sakleysi mínu að þau væru af hinu góða. Þú hefur væntanlega engin tekið.

[Sigurður Þorsteinsson, 13.7.2011 kl. 04:57]

Mjög athyglisverð hugmynd. Ekki spurning. Hugsanlega á Samband íslenskra sveitarfélaga að hafa frumkvæði að leiða sveitarfélögin í þessu.

[Jón Atli Kristjánsson, 13.7.2011 kl. 09:56]

Stefán, þetta hefur m.a komið fram í fjölmiðlum "Seðlabanki Íslands, fyrir hönd ríkissjóðs, býðst til að kaupa á nafnverði, að hluta eða í heild, þau erlendu skuldabréf ríkissjóðs sem falla í gjalddaga árin 2011 og 2012.  Um er að ræða tvö skuldabréf í evrum sem upphaflega voru að fjárhæð 1250 milljónir evra, 204 milljarðar króna, að nafnvirði. Seðlabankinn hefur þegar keypt hluta þessara bréfa á markaði, en enn eru um 800 milljónir evra, um 130 milljarðar króna, útistandandi.

Segir Seðlabankinn, að þessi kaup séu þáttur í lausafjár- og skuldastýringu ríkisjóðs, en einnig liður í gjaldeyrisforðastýringu Seðlabanka Íslands. "

Ég hef velt fyrir mér mörgum leiðum varðandi sveitarfélögin.  En þau eru í sömu stöðu og heimilin, varðandi erlendu lánin, tvöfölduðust á einni nóttu.

SS.  Seðlabankinn hefur sett fram nokkuð skýr markmið í fjármálastjórninni. Má þar nefna, rökstuðning stýrivaxtaákvarðana, og afnám gjaldeyrishafta. Annars  er ég ekki sérstakur talsmaður ríkisstjórnarinnar. Varðandi erlendu lánin, er mér efst í huga að við lærum eitthvað af þessu. Það eru og voru til gjaldeyrisvarnir. Að hugsa sér að almenningur stæði í slíku er mjög langsótt. Fyrirtækin mörg hver réðu heldur ekki við þetta. Við þekkjum báðir almennu regluna um að taka lán í sömu mynt og  þú hefur tekjur.  Fyrir þá sem tóku erlend lán, upplýstir og vitandi um áhættuna, er ekkert að segja.  Voru allir með þetta á hreinu?

SÞ. Þú er á sömu línu og ég.  Skuldavandi stóru sveitarfélaganna er engu betri en heimilanna. Þeirra vandi er eftir. Hvað  er sveitarfélag, fólkið, heimilin sem þar eru. Kemur annar reikningur, bakdyramegin á heimilin?

[Stefán Júlíusson (IP-tala skráð) 13.7.2011 kl. 12:31]

Jón Atli:  Hver er arðsemi þeirra sem kaupa skuldabréf sem gefin eru út fyrir þá sem kaupa krónur?  Hver er svo arðsemi þeirra sem kaupa skuldabréf á markaði á Íslandi?

Eða er ekki 27% hagnaður aðeins við það eitt að kaupa skuldabréfin?