Hreinsun, eftir verðlaunahöfundinn Sofi Oksannen.

Hef nýleg lokið við að lesa þessa þekktu og margverðlaunuðu bók.  Aðalpersóna bókarinnar er Aliide. ( ég var mikið að hugsa um hvernig þetta nafn væri borið fram ) Sagan gerist í Eistlandi og segir frá Rússum í landinu, hún segir einnig frá þjóðverjunum.

Eina nótt kemur ókunn stúlka inn á gólf í bænum hennar Aliide.  Sagan segir sögu stúlkunnar og hver hún var og hvernig hún tengdist Aliide.

Þó Aliide sé venjuleg bóndakona og lykti af lauk, er hún engin aukvisi og hefur ráð, bæði góð og vond, undir rifi hverju.  Hún flæmir systur sína og dóttur hennar úr húsinu, hún byggir einskonar fangaklefa inni í húsi sínu, þar sem hún felur mann systur sinnar, sem er stóra ástin hennar, en hann er á flótta eftir samstarf við þjóðverja.  Hún giftist Rússa og segist vera kommúnisti. Hún drepur með köldu blóði tvo menn sem elta hina dularfullu stúlku sem sest upp hjá henni.  Hún kálar líka manni sínum Rússanum og elskunni sinni flóttamanninum í fangaklefanum.

Öll er þessi atburðarrás listilega fléttuð saman í efni og tíma.  Sagan segir frá harðri lífsbaráttu fólksins í Lettlandi á þessum árum og samskiptum við nágrannana. Fyrirheitna ríkið var Finnland þar sem allt var svo gott.

Það er eitthvað sem tengir mann við Eistland. Mögulega er saga okkar og Eista ekki svo ólík.

Bók sem sannarlega er þess virði að lesa.  Það væri aldeilis gaman að geta skrifað svona.

Athugasemdir

[Sigurbjörg Eiríksdóttir, 10.6.2011 kl. 08:20]

Áhugaverð bók..

Kveðja úr Heiðarbæ.

Silla.

[Sigurbjörn Sveinsson, 10.6.2011 kl. 23:25]

http://sigurbjorns.blog.is/blog/sigurbjorns/entry/1127289/

[Kolbrún Vala Jónsdóttir, 22.6.2011 kl. 22:34]

Mjög áhrifamikil bók, fær mann virkilega til að hugsa um hlutina.

Ég sá myndina Hævnen um daginn, hún hafði svipuð áhrif á mig, virkilega sat í mér lengi á eftir.