Fuglar himinsins.

Fuglaskoðun er fyrir marga mög vinsælt tómstundagaman. Hópur fuglaskoðara fer sífellt stækkandi og hefur ekki lengur á sér það yfirbragð, að einhver furðufugl situr í hrörlegum skúr úti í skógi. Menn eins og  David Attenborough hafa fært okkur þennan heim inn í stofu, með ótrúlegum myndum og fræðslu.

Langaði til að deila með ykkur tveim sögum sem kunningi minn sagði mér.

Hann á sumarbústað fyrir austan fjall.  Hann ætlaði setja upp rólur fyrir barnabörnin. Til þess þurfti hann að grafa djúpar holur. Þegar hann var búinn að grafa eina djúpa holu, þurfti hann að bregða sér frá. Þegar hann kemur til baka sér hann að þrastarungi hafði dottið ofaní holuna og komst ekki upp. Verið að leita að maðki eða einhverju æti.  Hann fer ofaní holu tekur ungan og lyftir honum upp og í frelsið.  Hann er seinna á deginum heima við bústaðinn að bardúsa. Þá tekur hann eftir því að þröstur er að flögra í kringum hann og virðist eiga eitthvað vantalað við hann. Hann fer að fylgjast betur með fuglinum og sér að hann er að leiða hann í ákveðna átt.  Hann fylgir honum eftir og hvað haldið þið, unginn hafði aftur dottið ofaní holuna og komst ekki upp.

Hann kom í sumarbústaðinn eins og oft áður.  Hann tekur þá eftir því að á pallinum liggur þröstur, eitthvað mikið vankaður en ekki dauður.  Hann tekur fuglinn og nær sér í rör, eins og á t.d. trópí fernum, dregur vatn upp í rörið og blæs því upp í fuglinn.  Hann gerir þetta nokkrum sinnum og viti menn fuglinn byrjar að kippast til og hrista sig.  Hann heldur þessu varlega áfram og eftir smá stund er sá stutti orðinn nokkuð hress og fer að vafra um.  Kunningi minn var klára á því að hann hefði étið yfir sig af berjum, eða nærri étið sig í hel. 

Að þrestinum hafi þótt berin góð, skil ég allra manna best, sjálfur berjahákur.  Ofát er hinsvegar  lærdómur sem mannfólkið ætti að hugsa um og forðast.

Athugasemdir

[Sigurður Þorsteinsson, 1.3.2011 kl. 19:49]

Fuglar heimsins eru yndislegir. Minn uppáhaldsfugl er gæsin. Þegar gæs borðar ber er hún guðdómleg. Oft verður hún vönkuð, en það verða þeir líka sem á horfa. Eins og í vímu.