Pólitík og keppnisíþróttir

Keppnisíþróttir eru svið sem mikið er hægt að læra af.  Þar starfar mikið af frábæru fólki og framþróun á þessu sviði hefur verið mikil.  Þessi framþróun er á öllum sviðum, líkamlegrar - og sálrænnar þjálfunar, leikskipulag og tækni.  Keppnisíþróttum má lýsa:

• 1. Skilgreindur hópur kvenna eða karla,
• 2. Starfsemin skýr, fótbolti, handbolti,...
• 3. Leikreglur skýrar og dómari sem fylgist með að reglur séu haldnar,
• 4. Stefnumótun skýr, í hvaða anda er unnið, hlutverk, markmiðasetning er klár, fyrir liðið, og fyrir einstaklinga, ( vinna ) , áætlanir, leikkerfi eru byggð upp ofl.
• 5. Agi er mikilvægur innan vallar sem utan. Agabrot varða viðurlögum, eins og t.d. að vera úthýst úr hópnum. Vald þjálfara eða framkvæmdastjóra er klárt og virt af öllum hópnum,
• 6. Félagsleg og fjárhagsleg staða hópsins og einstaklinga innan hans er skýr.

Stjórnmálamenn taka oft dæmi úr íþróttum og ekki er nokkur vafi að stjórnmál og stjórnmálaflokkar geta margt af íþróttunum lært. 

Tökum smá samanburð:

3)   Það eru leikreglur í stjórnmálaflokkum.  Þar vantar hinsvegar sárlega dómara, þessi hópur fer sínu fram.

4)   Segjum að markmiðssetning sé í lagi í pólitíkinni. Leikkerfi íþróttanna gera markmiðin framkvæmanleg.  Allir leikmenn vita hvað þeir eiga að gera, ef keyrt er ákveðið kerfi t.d. að skora eða verjast. 

Þarna vantar uppá hjá stjórnmálaflokknum í öllum atriðum. Kerfin til að ná til flokksmanna eða almennings eru veikburða og gamaldags.  Hlutverk hvers og eins er illa skilgreint.

5)    Háttsemi innan og utan vallar og agabrot.  Djúpur skilningur er í  íþróttum hvað þetta þýðir fyrir einstaklingana og liði.  Hjá stjórnmálaflokkum er þetta alveg í molum, hver hagar sér í stórum dráttum eins og hann vill. Háttsemi sem kann að sverta heildina, er meðhöndlað eins og einkamál hlutaðeigandi.  Vald eða valdbeiting sjaldan notuð og úrræði alltof fá, ef menn vilja beita sér.