Að unna " manni " sannmælis.

 Í þjóðmálaumræðu dagsins kemur upp í hugann gamalt máltæki, að unna einhverjum sannmælis.  Verður að segjast að inntak þessa spakmælis er ekki alltaf í heiðri haft.

Hvernig umræðan hefur til dæmis verið um forsetann okkar, stöðu hans og embætti er oft á því plani að engum er samboðið.

Ólafi hefur verið legið á hálsi fyrir að hafa stutt „ útrásarvíkinga."   Hvað hefði nú verið sagt ef hann hefði ekki gert það ?  Þjóðhöfðingjar Evrópu eyða miklum tíma í að styðja starfsemi fyrirtækja t.d.  í erlendri markaðssetningu þeirra.  Þetta þykir sjálfsagt og í augum almennings hluti af starfi og tilveru þessa fólks.  Hefði Ólafur látið sér detta það í hug að fara þarna aðrar leiðir, hefði allir talið að hann rækti ekki skyldur sínar og rekið upp ramakvein.  Hans víðtæku sambönd voru auk þess þekkt í viðskiptalífinu og hann hafi tengsl á svæðum t.d. í Asíu sem voru einstök.  

Ólafur hefur einnig í forsetatíð sinni byggt upp sambönd og ekki síst fjölmiðlasambönd, þar sem þessi maður er verður þyngdar sinnar í gulli.  Það má fullyrða að enginn íslendingur, nema þá mögulega poppgoðin okkar, hafi slíka stöðu sem hann í fjölmiðlaheiminum.  Hann virðist hafa aðgang að hvaða miðli sem hann vill.  Að vera sífellt að hengja sig í einhverja missagnir hans, eða hvað hann ætti eða má segja er ótrúlega lágkúrulegt.  Að „ nota „ þennan mann og hans stöðu  ætti að vera hafið yfir allt karp og heimóttarskap.

Allir vita hvers vegna staða forsetans er dregin á þetta plan. Hann var áður umdeildur stjórnmálamaður og um langt skeið, einstökum ráðmönnum þjóðarinnar ekki þóknanlegur.  Þjóðin kaus sér hinsvegar þennan mann fyrir forseta. Kona hans hafa unnið hug og hjörtu þjóðarinnar.  Þeir sem gera sífellt lítið úr þessu vali fólksins ættu að skoða vel afstöðu sína.

Forsetinn er ekki hafinn yfir gagnrýni, frekar enn aðrir. Val þjóðarinnar á þessum manni, er lýðræðisleg staðreynd.  Umboð hans hefur verið endurnýjað í fleiri kosningum. Við eigum að unna fólki sannmælis !

 

Athugasemdir

[Sigurður Þorsteinsson, 13.12.2010 kl. 23:17]

Já Jón, góð grein að vanda. Held að þegar tímar líða muni Ólafur Ragnar fá góða einkunn. Því miður gerði Ólafur Ragnar gott betur en að styðja árásarvíkingana, hann smitaðist um of af hugarfari þeirra. Hins vegar hefur Ólafur staðið sig feiknarlega vel eftir hrun og tekið djarfar og góðar ákvarðanir. Hann hefur líka staðið sig eins og hetja varðandi fjölmiðla, með ríkisstjórnina á bakinu. Ég set ákveðin spurningamerki varðandi fjölmiðlafrumvarpið. Í heildina er ég ánægður með Ólaf.

Þá verður að geta frammistöðu Dorrit Moussaieff sem er algjörlega til fyrirmyndar, af henni getum við verið afar stolt.