Ríkisfjármálaáætlun, stórt framfaraskref í hagstjórn þjóðarinna

Ein merkasta nýjung hagstjórnar og ríkisfjármála er ríkisfjármálaáætlun þjóðarbúsins, sem unnin er í fjármálaráðuneytinu. Þetta framfaraskref var tekið í fjármálaráðherratíð Bjarna Benediktssonar. Þessi áætlun hefur það ótvíræða gildi, að í stað eins árs fjárlaga, er dregin upp mynd af ríkisfjármálunum til allt að 5 ára. Stefnumörkun og áætlun um rekstur, framkvæmdir og tekjustreymi er rammað inn í þessa áætlun. Í henni má í reynd lesa hvað er hægt og hvað er ekki hægt, m.v. gefnar forsendur. Hinn almenni markaður fær hér veigamikla leiðsögn um hvers má vænta, af vettvangi ríkis og fjármála. Mynd sem sárlega hefur vantað og hefur án alls vafa verið einn þáttur í glundroða hagstjórnarinnar. Þessi áætlun tekur m.a. niður á jörðina, hátimbraðar væntingar og kröfur úr öllum áttum samfélagsins, kröfur sem ýtt hafa undir þenslu, og hafa skapað verðbólguþrýsting. Það markaðssamfélag sem við höfum byggt upp, byggir mjög á upplýsingum. Gerendur í þessu samfélagi eru stöðugt að leita upplýsinga, til að meta stöðu sína. Upplýsingar sem þeir nota svo í sínum áformum og rekstri. Það er eitt af hlutverkum stjórnvalda að miðla slíkum upplýsingum um hvað þau hyggjast fyrir, sem má orða þannig „ tala við og leiðbeina markaðnum „ Ríkisfjármálaáætlunin er stórt skref í þessa átt og löngu tímabært. Löggjafar- og fjárveitingavaldið, þarf svo að virða og styðja við þessa áætlun og vinna útfrá henni. Sama er að segja um peningastefnuna, sem í þessari áætlun hefur fengið öflugan samherja og bandamann. Að það sé tekist á um þessa áætlun er eðlilegt. Mikilvægast er hinsvegar að sem flestir sjái gildi þessa verklags fyrir samfélagið og slái skjaldborg um gildi þess og framkvæmd.